Het verhaal van Joachim is uniek; hoe bestaat het om op te groeien midden tussen uiteenlopende psychiatrische patiënten van jouw leeftijd? Het boek begint wanneer Joachim erg jong is en hij zijn dagelijkse leven met zijn ouders en zijn twee broers er uit ziet. Het verhaal wordt in korte anekdotes verteld en zorgt voor een kijkje in een niet alleen bijzondere wereld, maar ook een bijzondere familie.
Joachim is een kleine driftkikker met een behoorlijke dosis fantasie. In de eerste hoofdstukken wordt dit de lezer al snel duidelijk gemaakt. Meyerhoff beschrijft in het eerste gedeelte van het boek de wereld die hij als kind heeft ervaren. De lezer leest hoe Joachim opgroeit en daarbij ook zijn kijk op de wereld verschuift. Voor de kleine Joachim is zijn vader zijn grote held, maar naarmate hij ouder wordt krijgt hij meer inzicht in het karakter van zijn vader en ziet de duidelijk rolverdeling tussen zijn vader en moeder hoe het in de werkelijkheid is. Dan pas wordt ook duidelijk dat de wereld waarin Joachim in leeft niet de wereld waarvan hij dacht dat het was.
Wat ik een beetje miste in het boek was het doel van het verhaal; ik had het gevoel dat de verschillende anekdotes losse flodders waren zonder ergens naar toe, een ontknoping of een passend slot, te werken. Ongeveer halverwege het boek raakte ik dat gevoel een beetje kwijt, dat is ook het moment dat Joachim ouder is en een meer realistische kijk op de wereld heeft gecreëerd.
Ik heb erg genoten van het boek, zeker vanaf het tweede deel van het verhaal. De schrijfstijl van Meyerhoff is plezierig; kort en bondig zonder te vervelen. Wanneer wordt het eindelijk weer zoals het nooit is geweest ontroert, vermaakt maar bovenal doet het je verbazen.
Tip! Alle deelnemende bloggers aan de WPG blogtour kun je hier terugvinden
Dit lijkt mij wel een goed boek. Ik zet het bij op mijn te lezen lijst.
Dit boek klinkt toch best goed. Je recensie is in ieder geval erg fijn om te lezen :-)